Choć uważam się za szczęśliwego człowieka
To jednak jeden męczy mnie lęk
Obawa przed tym, by się nie obudzić.
Bo bliższe jest to co mnie otacza
Marzeniom sennym i jawom
Niż rzeczywistości, w której zwykłem żyć.
Jeszcze chwilę pragnę śnić,
jeszcze chwilę tutaj być.
Bo w tym śnie mógłbym umrzeć choćby dziś.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz